زیرساخت شارژ در حرکت؛ آینده دینامیک خودروهای خودران

به گزارش خودران، در این سامانه، سیم پیچ هایی با فرکانس 85 کیلوهرتز در لایه دوم آسفالت نصب می شوند. هر بار که خودروهای خودران روی آن عبور می کنند، واحد کنترل مرکزی با AI مدیریت بار، انرژی را به سیم پیچ داخلی خودرو تزریق می کند. الگوریتم مسیریابی توان هوشمند (Adaptive Power Routing) جریان را تنها به مسیرهایی که دارای خودرو هستند فعال می سازد تا اتلاف حرارتی به صفر برسد.

فناوری «Dynamic Transfer Field» در پروژه KAIST OLEV کره جنوبی نمونه قطعی این ایده است؛ در آزمایش مسیر 17 کیلومتری شهر گوآنجو، یک ناوگان خودران توانست 88 درصد از انرژی حرکتی خود را بدون توقف تأمین کند.

هوش مصنوعی مدیریت توان؛ از پیش بینی مصرف تا هم زمان سازی خودروها

در سطح کنترل، سیستم شارژ حرکتی صرفاً انتقال برق نیست بلکه شبکه ای هوشمند و پیش بینی گر است. AI شهر شارژی می تواند تراکم ترافیک، دمای آسفالت و سطح باتری هر خودرو را فقط در چند میلی ثانیه تحلیل کند؛ سپس جریان بهینه را به هر خودرو اختصاص دهد.

این فناوری با مدل «Predictive Charge Allocation» کار می کند: هر خودرو هنگام ورود به بخش القا شده، یک بسته داده تشخیص موقعیت و سطح نیاز ارسال می کند. سپس سیستم V2G هوشمند بر اساس الگوریتم پیش بینی مصرف (Consumption Forecast Model v2.3) شارژ را دقیقاً تا مرحله خروج خودرو تأمین می کند.

در نتیجه، خودروهایی که بار زیاد مصرف می کنند (مانند تاکسی های شهری خودران یا وانت های تحویل هوشمند) همواره در اولویت توزیع توان قرار می گیرند، بدون آنکه نیاز به توقف یا اتصال فیزیکی داشته باشند.

ابعاد اقتصادی و زیست محیطی زیرساخت حرکتی

با اجرای شبکه های شارژ دینامیک در محورهای اصلی، شهرها می توانند هزینه احداث ایستگاه های ثابت را تا 73 درصد کاهش دهند. ضمن آن، تلفات حرارتی به واسطه هوش مدیریت سوخت به کمتر از 4 درصد می رسد.

در بعد زیست محیطی، حذف نیاز به باتری های سنگین 500 کیلوگرمی موجب کاهش 1.2 تن کربن در هر سفر 100 هزار کیلومتری خواهد شد.

مدل های اقتصادی پیشنهادی در پروژه های EU SmartRoad 2025 بر پایه حق استفاده دقیقه ای (Pay As Drive) است: راننده تنها برای شارژی که در طی حرکت دریافت می کند، هزینه پرداخت می نماید؛ شبکه ای که در عین حرکت، خود را تأمین می کند.