پايداري نوري در شب با تنظيم هوشمند نور
شب براي خودروهاي خودران تنها مسئله تاريکي نيست، بلکه مديريت هوشمند نور براي جلوگيري از خيرگي و افزايش دقت ديد يکي از پيچيده ترين چالش هاي حرکتي است. نور شديد مي تواند ديد خودروهاي مقابل را مختل کند و نور کم نيز توان تفسير تصوير را کاهش مي دهد. سامانه هاي پايداري نوري با تحليل لحظه اي رنگ محيط، شدت بازتاب سطوح، تردد خودروهاي جلو و حجم نور مصنوعي شهر، ميزان روشنايي چراغ ها را به شکل پويا تنظيم مي کنند.
به گزارش خودران، پايداري نوري در شب يکي از مهم ترين موضوعات در ايمني خودروهاي خودران است. چراغ خودرو نقش مستقيم در ديد، تفسير تصوير، تشخيص موانع و تعامل با خودروهاي ديگر دارد. اگر نور بسيار شديد باشد، خودروهاي مقابل دچار خيرگي مي شوند و اين مسئله تعادل حرکتي را مختل مي کند. اگر نور کم باشد، سامانه تصويربرداري دچار خطا مي شود. سامانه هاي پايداري نوري براي حل اين مشکل از تحليل لحظه اي داده هاي تصوير و حسگرها استفاده مي کنند تا ميزان نور را مطابق نياز جاده تنظيم کنند.
اولين گام در پايداري نوري، بررسي شدت نور محيط است. خودرو با تحليل رنگ آسمان، بازتاب سطوح، نور چراغ هاي خيابان و شدت نور وارد شده به لنز دوربين، وضعيت محيطي را مي سنجد. سپس الگوريتم شدت نور چراغ ها را تنظيم مي کند تا هم برد ديد افزايش يابد و هم از خيرگي جلوگيري شود.
گام دوم تشخيص زاويه و فاصله خودروهاي مقابل است. هنگامي که خودروي مقابل نزديک مي شود، چراغ هاي روبه رو بايد شدت خود را کاهش دهند تا خيرگي ايجاد نشود. اين کاهش نور کاملا پوياست و براساس فاصله، سرعت نسبي و جهت حرکت تنظيم مي شود. هنگامي که خودروي مقابل دور شود، چراغ ها دوباره به حالت پرنور باز مي گردند تا ديد خودروي خودران افزايش يابد.
عامل سوم، تحليل تابش هاي ناهمگون است. در شب، بازتاب هاي ناگهاني از سطح خيس آسفالت، تابلوهاي فلزي، پنجره هاي ساختمان و چراغ هاي نامنظم شهري باعث اختلال نوري مي شود. سامانه با شناسايي اين بازتاب ها، شدت نور چراغ ها را در بازه هاي بسيار کوتاه کم و زياد مي کند تا تصوير ثبت شده هميشه پايدار و قابل تفسير باشد.
از سوي ديگر، پايداري نوري با الگوريتم هاي تشخيص موانع ارتباط مستقيم دارد. وقتي نور به درستي تنظيم شود، تشخيص عابران، علائم، لبه پياده رو، چاله ها و موانع کوچک بسيار دقيق تر خواهد بود. نور مناسب به دوربين اجازه مي دهد تا بافت ها را تفکيک کرده و حرکات سريع را بهتر تشخيص دهد. اين مسئله به ويژه در خيابان هاي کم نور اهميت حياتي دارد.
يکي ديگر از بخش هاي مهم پايداري نوري، شناخت نور مزاحم خودروهاي ديگر است. خودروي خودران با تحليل الگوي تابش چراغ هاي پشت سر و اطراف، رفتار نور خود را به گونه اي تنظيم مي کند که تداخل نوري ايجاد نشود. اين هماهنگي باعث مي شود که جريان ترافيک شبانه نرم تر و کم تنش تر باشد.
پايداري نوري همچنين مانع خيرگي براي عابران مي شود. وقتي خودرو نزديک پياده رو يا محل عبور عابر حرکت مي کند، شدت نور به صورت خودکار کاهش مي يابد تا نور مستقيم وارد چشم افراد نشود. اين مسئله علاوه بر ايمني، يک رفتار شهري محترمانه محسوب مي شود.
البته چالش هايي نيز وجود دارد. براي مثال، در هواي مه آلود، شدت نور بايد به گونه اي تنظيم شود که بازتاب سفيد مه باعث کاهش ديد نشود. در جاده هاي باران زده، خيس بودن سطح باعث دو برابر شدن بازتاب مي شود و خودرو بايد شدت نور را پايين نگه دارد. همچنين هنگام عبور از تونل بايد تغييرات شديد روشنايي به سرعت مديريت شود.
در جمع بندي، پايداري نوري در شب يک فناوري مهم براي ايمن سازي رانندگي خودکار است. اين سامانه با مديريت هوشمند نور، خيرگي را حذف مي کند، ديد را بهينه مي سازد، تصوير را پايدار مي کند و تجربه حرکتي شبانه را نرم تر مي سازد. پايداري نوري نه يک ويژگي جانبي، بلکه يکي از ستون هاي اصلي ايمني شبانه در خودروهاي خودران است.