نبرد داخلی مک‌لارن به اوج رسید

به گزارش خودران، در رقابت نزدیک رانندگان مک‌لارن برای قهرمانی، سه لحظه کلیدی نقش تعیین‌کننده‌ای در پیروزی اسکار پیاسری مقابل لندو نوریس ایفا کرد: عبور جسورانه از Eau Rouge، استراتژی هوشمندانه پیت‌استاپ و حفظ بی‌نقص لاستیک‌ها تا پایان مسابقه.

عبور جسورانه پیاسری از Eau Rouge؛ نقطه عطف مسابقه

شروع مجدد مسابقه پس از چهار دور پشت سیفتی‌کار، صحنه اصلی تغییر رهبری بود. نوریس با لغزشی در خروج از پیچ La Source، فرصت را به پیاسری داد تا در مسیر Eau Rouge و Raidillon به گیربکس هم‌تیمی‌اش بچسبد و با شجاعت مثال‌زدنی، در کمل استریت با سرعت از او سبقت بگیرد.

پیاسری درباره این لحظه گفت:
«می‌دانستم دور اول بهترین فرصت من برای پیروزی است. از پیچ یک خروج خوبی داشتم و سعی کردم در Eau Rouge تا حد ممکن جسور باشم. می‌دانستم فقط باید کمی کمتر از لندو پدال بردارم و ماشین را روی مسیر نگه دارم. عبور از آن تپه کمی هیجان‌انگیز بود، اما موفق شدم. مدت‌ها به آن فکر کرده بودم. وقتی دوربین آنبورد را دیدم، آن‌قدرها ترسناک نبود اما در ماشین واقعاً دلهره‌آور بود. باید خیلی مصمم می‌بودم.»

در واقع، بذر این سبقت از همان خروج از Stavelot تا Blanchimont کاشته شد؛ جایی که پیاسری به‌محض تعیین زمان استارت توسط نوریس، پشت سرش قرار گرفت و با فشار دائمی، نوریس را به اشتباه در پیچ یک واداشت.

طبق داده‌های تله‌متری، پیاسری حتی با بلند کردن گاز تا ۷۵٪ قبل از Eau Rouge فاصله‌ای استراتژیک ایجاد کرد تا بتواند در بالا رفتن از Raidillon، حداکثر استفاده را از اسلیپ‌استریم ببرد و سبقت بگیرد.

آندره‌آ استلا، مدیر تیم مک‌لارن، تأکید کرد:
«عبور از پیچ ۵ برای خودرویی که جلو است بسیار دشوار است، مگر اینکه در پایان خط شروع-پایان فاصله خوبی داشته باشد که لندو این مزیت را نداشت.»

نوریس نیز اذعان داشت:
«در پیچ یک خیلی خوب نبودم، اما حتی اگر بهتر هم بودم فکر می‌کنم اسکار با اسلیپ‌استریم و سرعتش باز هم از من عبور می‌کرد.»

اولویت پیت‌استاپ؛ پیاسری و تصمیم سریع در تعویض لاستیک

با خشکی تدریجی پیست، نقطه تعویض لاستیک از اینترمدیت به اسلیک نزدیک می‌شد. پیاسری به‌عنوان نفر اول صف، اولویت تصمیم‌گیری برای پیت را داشت. او و مهندس مسابقه‌اش از قبل سناریوی پیت در شرایط سیفتی‌کار را بررسی کرده بودند و پس از پیت زودهنگام همیلتون در دور ۱۱ و ثبت سریع‌ترین سکتورها، تصمیم به تعویض گرفتند.

نوریس و تیمش هم می‌توانستند همزمان پیت بروند یا یک دور بیشتر بمانند، اما هر دو گزینه ریسک داشت. نوریس گفت:
«اگر به گذشته نگاه کنیم، احتمالاً باید زودتر پیت می‌رفتیم. شواهد کافی بود، اما فقط لوئیس زودتر پیت رفت. برای من سخت‌تر شد چون اسکار دور خوبی داشت و من مجبور شدم یک دور بیشتر بمانم. این است زندگی.»

تأخیر نوریس و پیت‌استاپ کندتر باعث شد او با هشت ثانیه اختلاف پشت پیاسری به پیست برگردد. نوریس در اتاق کول‌داون مسابقه با تماشای این صحنه فقط گفت: «خداحافظ اسکار!»

نبرد لاستیک‌ها؛ مدیریت حرفه‌ای پیاسری و فشار ممتد نوریس

نوریس برای جبران فاصله، لاستیک‌های سخت (C1) را انتخاب کرد، در حالی که پیاسری روی مدیوم (C3) ماند. انتخاب پیاسری به گفته خودش «ایمن‌ترین گزینه» بود، اما خودش هم اعتراف کرد که اگر دوم می‌شد احتمالاً سخت را انتخاب می‌کرد.
نوریس گفت انتخاب لاستیک سخت را خودش انجام داد اما اصلاً نمی‌دانست پیاسری روی مدیوم است:

«فکر می‌کردم لاستیک سخت تا پایان بهتر باشد.»

نوریس با لاستیک کندتر اما بادوام‌تر، فاصله را کاهش داد اما تیمش به او هشدار داد که بیش از حد به لاستیک‌ها فشار نیاورد. پیاسری هم بعد از شش دور گفت «رسیدن تا پایان سخت خواهد بود»، اما با مدیریت دمای لاستیک‌ها عملکردش بهتر از انتظار بود:

«باید کمی مراقب می‌بودم اما در نهایت بهتر از چیزی که فکر می‌کردم دوام آورد.»

از دور ۱۶ تا دور ماقبل آخر، پیاسری با ثباتی کم‌نظیر، زمان‌های دور را در محدوده ۱:۴۶ میانه حفظ کرد و فقط سه دهم ثانیه نوسان داشت؛ مثل یک آلن پروست مدرن. در انتها هم برای سه دور سرعتش را افزایش داد تا مطمئن شود لاستیک مدیوم تا خط پایان دوام می‌آورد.

نمودار زمان‌های نوریس تصویر متفاوتی نشان می‌دهد: او ناچار بود فشار بیاورد و سه اشتباه مهم داشت که هرکدام بیش از یک ثانیه زمان از دست داد؛ از جمله لغزش در پیچ Pouhon (دور ۲۶)، قفل کردن ترمز جلو در پیچ ۱ (دور ۳۴) و خروج به بیرون در همان پیچ (دور ۴۳). این اشتباهات، با وجود سرعت بالاتر در اواخر مسابقه، فرصت رقابت برای برد را از او گرفت.

استلا گفت:

«لندو چند بار در پیچ یک قفل کرد و همین فرصت نبرد پایانی را گرفت. البته حتی اسکار هم یکی دو بار کمی زمان از دست داد. در این شرایط فشار آوردن بسیار سخت است.»